کد مطلب:20221 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

تقوا به چه معنا است؟

تقوا به معناي نگهداري يا خويشتن داري است، به تعبير ديگر: يك نيروي كنترل دروني است كه انسانر ا در برابر طغيان شهوات حفظ ميكند و در واقع نقش ترمز نيرومندي را دارد كه ماشينِ وجود انسان را در پرتگاهها حفظ و از تند روييهاي خطرناك باز ميدارد.

به همين دليل اميرالمؤمنين(ع) تقوا را به عنوان يك دژ نيرومند در برابر خطرات گناه شمرده و فرموده است: اعلموا عباد اللَّه ان التّقوا دار حصن عزيز؛ (1) بدانيد اي بندگان خدا! تقوا دژي است مستحكم و غير قابل نفوذ.

در روايات و كلمات دانشمندان، تشبيهات فراوان براي تجسّم حالت تقوا بيان شده است. اميرالمؤمنين (ع) ميفرمايد: تقوا همچون مركبي است راهوار كه صاحبش بر آن سوار است و زمامش در دست او است و تا دل بهشت او را پيش ميبرد. (2)

دوري از هواهاي نفساني و از گناهان بزرگ و كوچك شرط حصول تقوا است. انسان با تقوا از گناهاني همچون: دروغ، غيبت، خوردن مال مردم، فساد و فحشا، قمار بازي، كم فروشي، دزدي، رشوه، سوگند، دروغ، پيمان شكني، شهادت دروغ دادن، خيانت به امانت، غنا و موسيقي، شرابخواري، نسبت بد به كسي دادن، فحش دادن، لواط، ربا خواري، خوردن مال يتيم، قطع رحم (قهر كردن با خويشان)، عقوق والدين و اذيت به پدر و مادر، آدم كشي، يأس از رحمت الهي، شرك به خدا، اسراف، نماز نخواندن، ريختن آبروي مؤمن، نمّامي و سخن چيني و ديگر گناهان دوري ميكند.

تقوا در انسان باعث ميشود كه انسان كمتر دچار اين گونه گناهان شود.

درباره تقوا ميتوانيد از دو اثر ارزنده استاد شهيد مطهري (ره): سيري در نهج البلاغه و ده گفتار بهرهمند شود.





پاورقي:

1 - نهج البلاغه، خطبه 157.

2 - همان، خطبه 16.